Η Υδρα έγινε ευρύτερα γνωστή το 1957 από τη μεγάλη επιτυχία της ταινίας «Το παιδί και το δελφίνι» με τη Σοφία Λόρεν στον ρόλο μιας φτωχής σφουγγαρούς της Υδρας. Ηταν επί της ουσίας το ξεκίνημα μιας ολόκληρης εποχής. Την ταινία του Γιαν Νεγκουλέσκο ακολούθησε μια σειρά άλλων ταινιών, ελληνικών και ξένων, όπως οι «Φαίδρα», «Τhe island of love», «Stranded», «Τhe sailor from Gibraltar», «Κορίτσια για φίλημα», «Οι γαμπροί της Ευτυχίας» κ.ά.
Η Υδρα γινόταν όλο και περισσότερο το επίκεντρο μιας κοσμοπολίτικης δράσης που έφερνε στο νησί συνεχώς καλλιτέχνες, πολιτικούς, επιχειρηματίες, συγγραφείς, δημοσιογράφους και πολλούς ακόμη «την εποχή που η Μύκονος ήταν ένα ψαροχώρι», σύμφωνα με όσους έζησαν την Υδρα στις δόξες της τις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60. Στην αυγή της χρυσής εποχής της Υδρας συνέβαλε ιδιαίτερα η λειτουργία της Λαγουδέρας, του μπαρ-εστιατορίου που άνοιξε το 1959 ο Μπάμπης Μωρές.
Στη μυθολογία της Λαγουδέρας αλλά και του νησιού εκείνης της εποχής έπαιξε μεγάλο ρόλο η μεθοδικότητα του εν λόγω ιδιοκτήτη της από το 1959 ως το 1967. Τριάντα έξι χιλιάδες φωτογραφίες τράβηξε ο Μωρές με τη μηχανή του τα οκτώ συγκεκριμένα χρόνια που λειτούργησε η Λαγουδέρα στις μεγάλες δόξες της, τις οποίες ταξινόμησε με θαυμαστή οργανωτικότητα.
Αυτές τις ασπρόμαυρες εικόνες που μας παραδίδουν ολοζώντανη και φρέσκια μια εποχή ανεμελιάς και ποιότητας στη διασκέδαση και στις τέχνες περιλαμβάνει ο τόμος «Λαγουδέρα- Η Χρυσή Εποχή της Υδρας 1959-1967», ο οποίος παρουσιάστηκε χθες στο νησί του Αργοσαρωνικού από τον δήμαρχο Υδρας κ. Κωνσταντίνο Αναστόπουλο, την Κάτια Δανδουλάκη και τον Θόδωρο Ρουμπάνη- πελάτη και φίλο της Λαγουδέρας και μετέπειτα ιδιοκτήτη της επιχείρησης από το 1989 ως το 1997 που έκλεισε οριστικά-, ο οποίος υπογράφει το βιβλίο (εκδόσεις Μίλητος).
«Ο Μπάμπης τον χειμώνα ταξινομούσε το τεράστιο φωτογραφικό αρχείο κάθε καλοκαιριού κάνοντας κολλάζ με τα συμβάντα, πρόσωπα, γυρίσματα ταινιών, σκηνές από τη Λαγουδέρα και όχι μόνο» μας λέει ο Θόδωρος Ρουμπάνης. «Στα ετήσια λευκώματά του έστηνε ολόκληρα υδραίικα σκηνικά με στιγμιότυπα από το νησί, σκηνές από το λιμάνι, αφίξεις προσωπικοτήτων, συγκεντρώσεις και παρέες από άλλα μαγαζιά, με βάρκες, με βουτιές και με κορίτσια...». Και είναι τα κολάζ του Μωρέ που αντιπροσωπεύουν την ατμόσφαιρα της εποχής, το κέφι και το μεράκι της από κοινού με τα πρόσωπα. Οπως αυτά των Χένρι Φόντα, Πίτερ Ουστίνοφ, Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Ζαν Μορό, Ντάγκλας Φέρμπανκς, Λέοναρντ Κοέν, Μαρίας Κάλλας, Δημήτρη Μυράτ, Τζένης Καρέζη, Μελίνας Μερκούρη, Ζακλίν Κένεντι, Σοφοκλή Βενιζέλου, Κωνσταντίνου Καραμανλή, Ανδρέα Παπανδρέου και άλλων ων ουκ έστιν αριθμός. Ο Θόδωρος Ρουμπάνης ως ένας συνεχιστής του Μωρέ ολοκλήρωσε τη δουλειά του με μικρά κείμενα, σχόλια και τεκμηρίωση. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ένας δεύτερος τόμος που θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο θα αναφέρεται στη συνέχεια της λειτουργίας της Λαγουδέρας μετά το 1967 και ως το 1997.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου