"Είμαι με το αυθεντικό, με το ειλικρινές, με τον Γκουσγκούνη"

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ

"Πού να φανταζόμουν κάποτε,πως θα έγραφα για τον Γκουσγκούνη. Πως η cult μορφή του, το ξυρισμένο του κεφάλι, οι ατάκες του, τα υποκριτικά και όποια άλλα προσόντα του, θα αποτελούσαν εκτός από θέμα σε ένα γραπτό μου, την μία πλευρά ενός διλήμματος. Στην άλλη είναι η Τζούλια. Γκουσγκούνης ή Τζούλια;

Ο Γκουσγκούνης είναι σαν το γάλα Βλάχας. Μαζί του μεγάλωσαν γενιές και γενιές. Σε σκοτεινές αίθουσες, παρασυρμένοι από τα κύματα...


ενός πρωτόγονου ερωτισμού αλλά και μιας ιδιότυπης κοινωνικότητας. Τρία έργα σεξ με ένα εισιτήριο, η ιαχή «χασάπη» κάθε φορά που ταινία και κορύφωση κόβονταν στη μέση, η μυρωδιά της άγριας έντασης, και πιο πολύ της συνενοχής και της κατανόησης. Ο Γκουσγκούνης αναμετρήθηκε με τον δάσκαλο, με τον παπά του χωριού, με την υποκρισία, με τις απαγορεύσεις και επέζησε για να δίνει σήμερα συνεντεύξεις. Γιατί απευθυνόταν στις ανάγκες, την στερημένη σεξουαλικότητα, την περιέργεια. Απ τα πρότυπά του δεν κινδύνευσε κανένας. Μάλλον γέλασαν οι περισσότεροι. Ακόμη διαβάζω στο ίντερνετ τις ατάκες του και γελάω. Κανένας δεν θέλησε να γίνει Γκουσγκούνης. Ο Γκας, εκτιμήθηκε γι αυτό που ήταν. Ένας πορνοστάρ που δημιούργησε μια υποκουλτούρα και έδωσε εικόνα στην εφηβική φαντασίωση. Δεν έγινε ποτέ η κουλτούρα της κοινωνίας. Ερέθισε μόνο την μια πλευρά της. Την σεξουαλική."